Gastblog door Kevin Geneugelijk
Kevin is een goede vriend van mij en is, net als ik, een echte wereldreiziger. Nog meer dan dat is hij specialist op het gebied van Azië: hij heeft namelijk jaren in Vietnam gewoond. Ook daar bleef hij rondreizen om nieuwe streken en reisroutes te ontdekken. Niemand kent Vietnam beter dan hij! Dus geniet van zijn verhaal en ontdek de mooiste plekken en tips voor Noord-Vietnam, die niet in de reisgidsen staan.
Mijn kennismaking met Vietnam
Het was 2010 toen mijn voeten voor het eerst contact maakten met Vietnamese grond. Dat was voor een snelle doorreis van een week, langs de welbekende trekpleisters Halong Bay met Cat ba Island, Ninh Binh en Tam Coc. Het land heeft me vervolgens in mijn hoofd een jaar lang bezig gehouden. Ik besloot terug te gaan met een heel ander doel: wonen en werken. Met een gebrek aan voorkennis waren de eerste paar dagen in de hoofdstad Hanoi chaotisch. Ik ging van hostels naar bars om werk te zoeken, om mijn geplande drie maanden in het land vol te kunnen houden. De eerste dagen gingen pijnlijk moeizaam, maar het was uiteindelijk gelukt om drie maanden lang in een droom te leven. Echter nadat mijn maanden op waren was het tijd om met lood in de schoenen die droom te verlaten.
Tot wederom een jaar later. Ik kon geen genoeg krijgen van dit heerlijke land en besloot nog een keer terug te gaan; om uiteindelijk bijna alle geheimen van het land te mogen zien tussen 2013 en 2017. Daarom geef ik je graag de beste tips voor Noord-Vietnam, uit mijn eigen ervaringen. De beste reistijd is overigens december tot maart, omdat er dan minder regen valt.
Thuisbasis Noord
Door de aantrekkingskracht van de gezellige kleine straatjes is mijn thuisbasis in het land altijd Hanoi geweest. Wellicht niet altijd even gemakkelijk bereikbaar als Ho Chi Minh City, maar door zijn authentieke karakter voor menigeen vaak aantrekkelijker. Een groot voordeel van de hoofdstad is dat het een ideaal beginpunt is om het bergachtige noorden te ontdekken. In de stad zijn ontelbare mogelijkheden om tours te boeken, die je allemaal naar één specifieke plek brengen: Sa Pa. Maar hoe prachtig Sa Pa ook is, ik had ’trek’ in meer.
Samen met mijn trouwe reispartner en de brommer reed ik richting de grotere steden in Noord-Vietnam. Het moet gezegd worden dat dit vaak als een risicovolle onderneming wordt gezien. Eerlijk is eerlijk: het drukke en chaotische verkeer in combinatie met slechte wegen is meer iets voor een gewinterde Vietnamees. Goede helmen en verzekeringen dan ook zeker een aanrader, in de stad en tussen de rijstvelden.
Kersenbloesems in Moc Chau
Goed voorbereid zetten we koers naar Moc Chau, een gebied dat bekend staat om zijn melk en zijn prachtige bloemenvelden. Rond het Vietnamese nieuwjaar vertrekken veel mensen uit Hanoi naar de regio om kersenbloesems te halen voor in huis. Tussen oktober en maart staan de velden vol met bloemen. En in februari en maart wordt het druk door de roze kersenbloesems.
Het is aan te raden om van tevoren accommodatie te regelen, doordat het aanbod gering is. Mocht er geen beschikbaarheid zijn, dan is het nabijgelegen Mai Chau een gezellig dorpje en een uitstekend alternatief. Check ook of je brommer sterk genoeg is om de bergen op te komen. Wij gingen op bepaalde punten tergend langzaam omhoog en bereikten Moc Chau daardoor stukken later dan nodig. Over benzine hoefden we gelukkig niet in te zitten. Onderweg kwamen we met regelmaat benzinestations tegen.
Watervallen langs de grens in Cao Bang
Een grotere uitdaging vonden we toen we onze trip naar Cao Bang planden. De 300 kilometer de we af te leggen hadden zou een goede zes uur van onze tijd kosten. We besloten om de nacht door te brengen in een homestay nabij Ba Be lake, waardoor we de volgende dag alleen nog maar een bergachtige 130 kilometer over hadden. Helaas was de uitdaging ook daarmee nog niet volbracht. Na een nacht in de stad Cao Bang moesten we het laatste stuk naar onze eindbestemming nog volbrengen.
Op twee uur rijden liggen de Ban Gioc watervallen, op de grens met China; een beetje afgelegen maar adembenemend mooi! Je loopt hier het risico om bussen vol toeristen tegen het lijf te lopen, die veelal Vietnamees zijn, maar die amper de ambiance kunnen verstoren in dit prachtige gebied. Vlak bij de watervallen ligt een tempel in de bergen die gratis te bezoeken is met een waanzinnig uitzicht op de watervallen. Afhankelijk van de temperatuur kan dit een ietwat vermoeiende klim zijn, maar daardoor niet minder de moeite waard.
Helaas werden wij geacht de volgende dag terug te zijn in Hanoi, waardoor onze terugweg een tergende acht uur lang zou zijn. Om die zadelpijn te slim af te zijn hadden we volgens een ideale planning een nacht in Lang Son door kunnen brengen. Helaas hadden we die luxe niet, en moesten we de volledige 340 kilometer op de brommer in één keer temmen.
De bus naar Ha Giang
Met de zadelpijn van Cao Bang in ons achterhoofd, besluiten we om de volgende noordelijke stad met de bus te bezoeken. Het duurde een stevige zeven uur in de slaapbus om van Hanoi in Ha Giang te komen. Helaas was deze stad niet onze eindbestemming. We wilden naar Dong Van om te ondervinden of de natuur zo mooi was als het eruit zag op de gevonden foto’s. Ondanks dat dit meer dan bevestigd werd, kostte de 150 kilometer in een minibus van Ha Giang naar Dong Van een ongelofelijke 5 uur van onze tijd. Ook daar is het aan te raden om met zorg een brommer te huren om het gebied verder te verkennen. Overal zagen we de meest magnifieke berglandschappen en zeker in de vroege ochtend, wanneer de zon opkomt en de wolken uit de dalen wegtrekken, zijn die sprookjesachtig mooi.
Een leuk uitstapje vanuit Dong Van vonden we bij de Lung Cu vlagtoren. Hiervoor zaten we een goede anderhalf uur op de brommer, maar de landschappen onderweg maakten het een uitermate aantrekkelijke rit. Sprakeloos stonden we bovenop de vlagtoren het uitzicht in ons op te nemen. China ligt op kleine afstand van de toren en kan gezien worden mits je weet waar je moet kijken. Natuurlijk moet al die schoonheid weer ingeruild worden voor een busrit waarvan we inmiddels weten hoe lang het duurt. Maar ook al is het iets om tegenop te kijken, de heen- en terugreis worden uiteindelijk gewoon vergeten, terwijl het aanzicht van de adembenemende landschappen bij blijven.
In Y Ty de wolken achtervolgen
De meest intense van de noordelijke uithoeken was zonder meer Y Ty; een plek die niet mag ontbreken tussen mijn tips voor Noord-Vietnam. Evenals de andere gebieden ligt ook deze prachtplek aan de grens met China. We pakten de bus van Hanoi naar Lao Cai, wat eveneens de toegangspoort is naar Sa Pa en zodoende goed gecombineerd kan worden. In Lao Cai ontmoeten we vier vrienden en huren we brommers om verder het noorden in te trekken. Onderweg pikten we nog een gids op die ons helpt om het hoofddoel te bereiken. Gastvrij als Vietnamezen vaak zijn, bood hij ons een lunch aan zodat we met een volle maag aan onze missie konden beginnen: het beklimmen van de berg Lao Than.
Niet alleen wees de gids ons de weg, maar hij en zijn kameraad droegen ook het gros van onze bagage dragen. Zo hoefden wij ons alleen zorgen te maken over onze rugzak en hadden we onze handen vrij voor de klim. We lieten onze voertuigen achter bij een huis onder de bescherming van de bewoners tegen een kleine vergoeding.
Voor deze tocht hebben we voldoende chocolade en andere energiegevers bij ons om ons op de been te houden. We begonnen vrij vlak, over een goed pad, staken kleine stroompjes over en kwamen snel in een tropisch bos terecht. Daar begon de echte klim. Door de regen werden de paden namelijk flink glibberig. Na een ruime hoeveelheid chocolade- en waterpauzes werd het uitzicht indrukwekkender, terwijl in de verte de zon steeds verder zakte. Door de vele foto-stops onderweg, werd het donker voordat we op onze overnachtingsplek waren.
Het laatste stuk moest dan ook in totale duisternis worden afgelegd, met enkel de verlichting van onze telefoons. Gelukkig zagen we vrij snel het vuur dat één van onze gidsen alvast had gestart in ons kamp. Hij was zo slim om vooruit te lopen en zelfs de kip al te braden voor het diner. Terwijl de kip gaar aan het worden was zetten wij de tenten op, hopend op een warme nacht. Maar helaas: na het eten, wat spelen met vuurwerk en een potje kaarten was ’s avonds de temperatuur flink gedaald en bevroren we bijna in onze slaapzakken!
Wakker worden tussen de wolken
De volgende ochtend werden we vroeg gewekt door de opkomende zon. Koud, maar gevuld met goede moed en een noedelsontbijt gingen we verder met de klim. Op het hoogste punt, tussen de wolken, was er geen uitzicht meer om van te genieten. Maar dat kon de pret niet drukken. Enkele tientallen meters lager hadden we het onwerkelijke beeld van wolken die tussen de bergen door dreven.
Eenmaal weer terug beneden bij onze brommers zonk het gevoel van overwinning pas echt in. We begaven ons snel weer op de modderige wegen die ons een dag eerder naar de berg toe brachten. De brommers kwamen amper door de modder heen. Er waren zelfs wegblokkades door aardverschuivingen! Veel later dan gepland kwamen we terug bij het huis van onze gids. Na een late lunch reden we terug naar Lao Cai. We wilden aanvankelijk terug naar Hanoi, maar besloten bij de komen en nog een nacht in Lao Cai te slapen.
De schoonheid van onbegane paden
Het noorden van Vietnam is een paradijs met plaatsen die onontdekt zijn door toerisme. Nergens anders in Vietnam vind je plaatsen die vergelijkbaar zijn. Ze zijn wellicht niet allemaal even makkelijk te bereiken, maar voor de avonturier zijn dit dé bestemmingen om op de lijst te zetten, en ik zal ze iedereen aanraden die ernaar vraagt. Tot slot nog een eervolle vermelding: ook Lai Chau en Trang An zijn prachtige plekken voor een trekking.
Bekijk hier ook de video over Ha Long Bay en abonneer op het YouTube-kanaal van Wout of the World! Wil je meer lezen over Vietnam? Dat kan op de pagina van Vietnam!
