Van alle landen in Zuid-Amerika is Uruguay zeker één van de minst bekende. We weten dat er veel bekende voetballers vandaan komen. We weten dat het een relatief rijk land is, met een stabiele economie. Daarnaast heb je er veel casino’s, luxe hotels, veel industrie en vergeleken bij de andere Zuid-Amerikaanse landen is er weinig corruptie en criminaliteit. Sterker nog, Uruguay is volgens de wereld veiligheidsindex veiliger dan ons eigen Nederland! Dit maakt backpacken in Uruguay dan ook zeker een aanrader. Hier komen alle tips en hoogtepunten!

De beste reistijd om te gaan backpacken in Uruguay

Uruguay kun je het gehele jaar wel bezoeken. Voornamelijk omdat de winter mild is, de zomer niet extreem heet en de hoeveelheid regen is over het hele jaar prachtig verdeeld. Voor een lekker zonnetje kun je het beste in onze winter gaan van december t/m februari, maar daarbuiten kan het ook super weer zijn.

Waarom naar Uruguay?

Wij reizen af naar Uruguay tijdens een grote reis door Zuid-Amerika. Weinig mensen zullen speciaal zo’n twaalf duizend kilometer vliegen om alleen naar Uruguay te gaan, daar moeten we eerlijk over zijn. Het land is niet erg groot en dat maakt het aantrekkelijk om een rondje langs de hoogtepunten te maken. Naast de eerder genoemde hoge standaard en veiligheid heeft het land ook een heerlijke ‘mediterraans’ aanvoelende sfeer, heerlijk eten en veel geschiedenis!
In het vorige deel van deze reis waren we in Buenos Aires, nu verruilen wij Argentinië voor Uruguay door de veerboot te nemen die ons in anderhalf uur in Colonia del Sacramento brengt.

Colonia Del Sacramento

Colonia is een kleine nederzetting met veel historische steegjes en gebouwen, op een schiereiland van nog geen kilometer lang. Het is de oudste plaats in Uruguay, ooit gesticht door de Portugezen. Dit zorgt nog altijd voor een mediterraanse look en sfeer.

Vanuit de hoofdstad Montevideo doe je er met de bus ongeveer twee uur over om in Colonia te komen. Wij komen dus vanuit Buenos Aires, echt een aanrader wanneer je door meerdere landen wilt backpacken. Bij aankomst in Colonia del Sacramento staat meteen een groot glazen complex met alle toeristische informatie. Ook handig om een hernia te voorkomen, want we kunnen onze backpacks hier in een kluis doen tot we weer verder gaan.

Colonia is nu vrij rustig en het is er prachtig. Suus denkt daar waarschijnlijk anders over, omdat er wel erg veel straathonden rondlopen. Toen drie honden begonnen te vechten, een paar meter naast ons, schoot een man te hulp door de honden met een helm te verjagen. Je moet natuurlijk net even weten hoe je zoiets aanpakt.

El Faro

Het letterlijke hoogtepunt in Colonia is de vuurtoren, El Faro, die je kunt beklimmen. Vanaf daar heb je het mooiste uitzicht over het schiereiland en kun je in de verte Buenos Aires zien liggen.

De Matriz kerk

Op het Plaza de Armas staat de oudste kerk van Uruguay, die zeker een bezoekje waard is. Samen met een groot deel van het oude centrum staat de kerk uiteraard op de werelderfgoedlijst van UNESCO. De kerk stamt uit 1680 en is door de tijd heen eigenlijk tot in de puntjes intact gebleven.

Musea

Om je een beetje van de straat te houden, hebben ze in Colonia del Sacramento een speciaal ticket bedacht voor alle musea, voor slechts € 1,75. Eerlijkheid gebied te zeggen dat er ook niet heel veel soeps aan musea is. In mijn herinnering zie ik ons voornamelijk rondlopen in het ‘versteende drollen-museum’. Na alle vitrinekasten langs te zijn gelopen met een groot vraagteken op ons gezicht, kwamen we erachter dat het voornamelijk versteende uitwerpselen uit de oudheid waren.

Wijnmakerijen

In de buurt van Colonia del Sacramento zijn veel lokale wijnhuizen, een traditie die door de Portugezen is overgeleverd en nog altijd in stand gehouden wordt. De oudste heet Bodega Los Cerros de San Juan, geopend in 1854. Je kunt er veel leren over de traditie en uiteraard flink te diep in het glaasje kijken!

Culinair hoogstandje of caloriebom: de Chivito

Voorafgaand aan ons bezoek aan Uruguay zagen we Chis Zegers in 3 op reis zich aan een Chivito wagen. Hij zei letterlijk dat je Uruguay niet kan verlaten als je dit broodje niet achter de kiezen hebt! Chivito betekent letterlijk ‘geitje’, maar vrij vertaald zou ik zeggen dat je hem het beste kan omschrijven als een ‘broodje alles’! Spek, kaas, ham, gebakken ei, tomaat, biefstuk en wellicht nog iets van de geit zitten erop; een calorieën bom waarbij een kapsalon opeens een gezonde salade lijkt. We willen natuurlijk geen ruzie met Chris, dus hebben zijn advies meteen opgevolgd. Mijn eerlijke mening? Fantastisch natuurlijk, al zit ik op het moment van schrijven nog steeds vol en ik heb inmiddels vier maaltijden overgeslagen.

Het centrum voor backpacken in Uruguay: de hoofdstad Montevideo

We pakken de bus van Colonia naar Montevideo. Wat opvalt is de luxe van het busvervoer in Uruguay: overdreven relaxte lounge-stoelen en gratis Wifi aan boord. Ook de stad Montevideo is een stad die erg Europees aanvoelt en welvarender lijkt dan grote broer Buenos Aires. De prijzen zijn allemaal ook net iets hoger, wat natuurlijk altijd wat minder is.

Bij aankomst op het busstation zien we meteen de nationale trots van Uruguay: het land ademt voetbal. Het nationale team speelt en de bevolking kijkt massaal op grote schermen. De passie voor voetbal zit overigens diep in de cultuur geworteld: Uruguay organiseerde namelijk het eerste WK-voetbal in 1930 en won het ook nog! De passie en trots waarmee men over voetbal praat is in 90 jaar nauwelijks versleten.

Plaza Independencia in Ciudad Vieja

De meeste bezienswaardigheden van Montevideo bevinden zich rond het Plaza Independencia. Het statige Palacio Salvo is zonder twijfel het bekendste en meest iconische gebouw van Uruguay. Vanaf het plein kun je een leuke route lopen om te shoppen, van kleine souvenirwinkels tot luxe warenhuizen. Een wandeling naar ‘La Rambla’ de boulevard is ook de moeite waard. Het is een genot om te kijken naar de fitte bewoners tijdens hun rondje hardlopen of skeeleren.

Museo del Futbol

Over naar de meest vrouwvriendelijke activiteit van Uruguay! Ook ik laat me door Suus overhalen en meeslepen naar het Estadio Centurario. Dit is het eerste stadion waar de finale van het FIFA WK voetbal georganiseerd werd. In het Museo del Futbol staat de eerste echte wereldbeker, hangen shirts van ene ‘Maradonna’ en ‘Pele’ en kan je rondlopen in het stadion.

Eten in Mercado del Puerto

Het vinden van betaalbare restaurants is een uitdaging in Montevideo. Als je gaat backpacken in Uruguay is er toch een uitkomst: de hele streetfood-scene is hier aardig in opkomst! In het oude centrum ligt de markthal Mercado del Puerto. Niet alleen is het een leuke plek om mensen te begluren, maar je kunt er ook prima eten op een laag budget.

Dit gezegd hebbende gelden er wel twee voorwaarden: je dient een klein woordje Spaans te spreken en daarnaast een beetje geluk te hebben met wat je bestelt. In dat eerste slagen we redelijk, maar met het tweede wat minder. Suus gaat voor de welbekende ‘lasagne’ en ik beproef mijn geluk met een ‘gramajo’. Dit laatste blijkt een soort roerbakmix van patat, scrambled eggs, spek en paprika.

Goedkoop was het in ieder geval wel, maar mijn reisgenoot stuurt op dit soort plekken vaak goedgevulde borden terug naar de keuken. Om een lang verhaal kort te maken heb ik een hele lasagne en driekwart van de eierzooi naar binnen gewerkt en Suus met name de fles wijn. Het inbegrepen toetje konden we met ons beste Spaans niet vertaald krijgen: Durazno de Almibar? Zeg nu zelf, dat klinkt toch potjandorie als een tropische sorbet met slagroom en een parasolletje? Helaas: een halve blikperzik in een schaaltje. Zo leer je nog eens wat!

Budgetvriendelijk slapen in Montevideo

Zoekend naar ons hostel, worden we te hulp geschoten door elke Uruguayaan die ons voorbij ziet komen. Goed om te weten: het toerisme staat nog altijd in de kinderschoenen. Uruguay is gewoon echt een puur en ongerept land voor ons wereldreizigers.
We verblijven in Dolce Vita Hostel een zeer hoog gewaardeerde accommodatie met een mooie ligging op loopafstand van het oude centrum. Er zijn slaapzalen op de begane grond en aan een balustrade nog een aantal privé kamers. Het ontbijt en de medewerkers hebben ons positief verrast!

Punta del Este

Op twee uurtjes rijden naar het oosten vanuit Montevideo, ligt een kustplaats die ook wel het Saint-Tropez van Uruguay genoemd wordt. Hier kun je goed ervaren dat het Uruguay economisch gezien voor de wind gaat. Het is misschien wel de duurste stad van heel Zuid-Amerika. Tussen al deze luxe heb je als backpacker niet heel veel te zoeken, al vind ik zelf wel dat Punta del Este een bezienswaardigheid van formaat bezit. Op het strand staat het kunstwerk genaamd ‘La Mano’: de hand die in het zand begraven ligt.

Helemaal in het oosten kun je nog de badplaats Punta del Diablo bezoeken, een dorp dat vooral erg populair is bij backpackers. Er zijn geen echte hoogtepunten in de buurt, maar de sfeer is daar wel erg leuk.

Yerba Mate Thee

Terwijl we door Uruguay reizen valt ons een enorme hype op. Yerba Mate lijkt een soort koffie/thee/tabak waar bijna iedereen hier verslaafd aan is. Op straat gieten ze met een thermoskan gekookt water in een bakje kruiden, waarna ze aan een stalen rietje slurpen. Ook in café’s kun je het krijgen; het is er voor iedereen.
Suus en ik zijn wel benieuwd en hebben zelf een setje aangeschaft. Op de weg terug vanaf het strand kopen we een zak van het spul en koken een pannetje met water in het hostel.

Yerba schijnt echt voor zo’n beetje alles goed te zijn. Extra energie, extra vitaminen, sneller afvallen, een verhoogde weerstand en een geweldige stimulans voor je libido. Met waarschijnlijk niet de goede voorbereidingen neem ik een eerste slok van het kruidengoedje en het is echt VIES! Ik voel me eerder misselijk door het bittere spul en Wout Junior wordt er ook niet warm of koud van. Het is net alsof je wiet zit te eten, aldus Suus, die kennelijk expert is op het gebied van wiet eten.

Warmwaterbronnen in Salto

Uruguay is een land van rijkdom, maar dit geldt allerminst voor het noorden van het land. Wanneer we met de nachtbus de kustplaatsen verlaten zien we een gapend gat tussen arm en rijk in Uruguay. Vooral het contrast tussen de steden en het platteland is aanzienlijk. Wij gaan op weg naar Salto, een plaats die bekend staat om warmwaterbronnen en talloze spa’s. Het toeval wil dat we door meerdere nachtbussen en veerboten al een paar dagen geen douche meer hebben kunnen nemen.

We besluiten om in Salto even lekker te gaan relaxen bij de thermische baden van Daymán. Op een groot complex met tientallen buitenbaden van rond de 45 graden komen we even helemaal tot rust. Ken je dat fenomeen, dat een bepaald muziekje je voor altijd terug brengt naar een plek in je herinnering? Phil Collins stond de hele dag aan en verbindt ons voor altijd aan Salto. Als Suus aangeeft dat ze de hitte van de baden niet meer kan verdragen, zingt ome Phil: ‘I wish it would rain’ en de weergoden vervulden onze gezamelijke wens meteen! Dit soort bizarre momenten vergeet je nooit meer.

Terug naar Argentinië en de watervallen van Iguazu

Het backpacken door Uruguay eindigt voor ons bij de grens met Argentinië. Vanaf Salto steken we de grens over naar Concordia. Vanaf daar vertrekt namelijk onze bus naar een volgend hoogtepunt van Zuid-Amerika. Wat mij betreft een droom die uitkomt, namelijk één van de zeven wereldwonderen der natuur: Iguazu!

Met een ticket op zak hebben we twee uur in het gat dat Concordia heet en besluiten nog even iets te eten. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan, omdat er 164 kledingzaken zitten, 70 schoenenwinkels, 103 wasserettes en één restaurant. Compleet uitgehongerd bestellen we een tafel vol eten voor bijna niets. Want dat is ook Zuid-Amerika. Ga je van de gebaande paden dan maakt je portemonnee een vreugdesprongetje. Met volle buikjes duiken we de nachtbus in. Op naar Iguazu!